O Vákner é unha das máis feroces bestas do imaxinario galego, e que hoxe está case esquecida. A única referencia na escrita atopámola nunha crónica do bispo armenio Mártir, que chegou a Compostela a fins do século XV e dende alí continuou unha peregrinaxe moi dificultosa, con moitos avatares, entre eles os encontros con bestas salvaxes perigosas, sendo co Vákner o máis salientable.
Definiu a este animal como unha besta silvestre de gran tamaño e ferocidade. Na súa crónica conta como os habitantes do pais que el chama Holani e cuxa lingua o bispo non comprendía, marabillábanse de que o armenio puidese librarse do vákner, cando outras xentes xuntadas en gran número non tiñan pasado diante da besta. Pese o fantasioso e increible do relato, os expertos advirten coincidencias entre o vákner e o busgoso ou o rabeno, figuras dos bosques ou sátiros.
Sobre este mito pódese profundizar no traballo de María Aurora Lestón Mayo, na que parte dunha hipótese que tenta buscar os puntos en común entre o vákner, o monstro que os viaxeiros que percorrían o noroeste galego temían atopar na espesura, e o dragón, criatura que poboa o imaxinario lendario de tódolos pobos.
Neste traballo aproveita para recoller e analizar algunha das lendas galegas nas que aparece a figura do dragón, así como para observar as relacións entre a cultura galega e a de outros pobos atlánticos, no tanto que procura atraer ó vákner fóra do seu agocho.
"O vákner e o dragón" Maria Aurora Lestón Mayo. Ed. Toxosoutos.
Definiu a este animal como unha besta silvestre de gran tamaño e ferocidade. Na súa crónica conta como os habitantes do pais que el chama Holani e cuxa lingua o bispo non comprendía, marabillábanse de que o armenio puidese librarse do vákner, cando outras xentes xuntadas en gran número non tiñan pasado diante da besta. Pese o fantasioso e increible do relato, os expertos advirten coincidencias entre o vákner e o busgoso ou o rabeno, figuras dos bosques ou sátiros.
Sobre este mito pódese profundizar no traballo de María Aurora Lestón Mayo, na que parte dunha hipótese que tenta buscar os puntos en común entre o vákner, o monstro que os viaxeiros que percorrían o noroeste galego temían atopar na espesura, e o dragón, criatura que poboa o imaxinario lendario de tódolos pobos.
Neste traballo aproveita para recoller e analizar algunha das lendas galegas nas que aparece a figura do dragón, así como para observar as relacións entre a cultura galega e a de outros pobos atlánticos, no tanto que procura atraer ó vákner fóra do seu agocho.
No hay comentarios:
Publicar un comentario